Dzień 6  Świątynie, Wat-y Chiang Mai 03.XI

Wyruszamy z Riverside House nad rzeką Ping River.
Przechodzimy Iron Bridge i kierujemy się do centrum. Dzisiejszy dzień ma być odpoczynkiem po 2-dniowym trekingu i następnym zaplanowanym na jutro. Przeznaczyliśmy go na łazikowanie po mieście,
zaglądanie do knajpek i zwiedzanie buddyjskich świątyń Chiang Mai.

Widok z mostu Iron Bridge

Przymiarka do rowerowej rikszy

Riksza

Viharn Luang, Wat Phra Singh jest głównym budynkiem modlitwy Wat Phra Singh. Obiekt jest  rekonstrukcją wykonaną w 1925 roku, wzorowaną na oryginale zbudowanym w latach 1385 -1400.

Viharn Luang, Wat Phra Singh -wewnątrz

Wewnątrz znajduje się duży obraz siedzącego Buddy Phra Chao znany jako Thip Thong.

Budda z Viharn Luang

 Wat Phra Singh. Po prawej Ho trai – repozytorium Pisma Świętego

Ho Trai po prawej

Z Wat Phra Singh idziemy do Wat Chedi Luang z charakterystyczną, imponującą zrujnowaną /ale w nieustającej odbudowie…/ chedi – pochodzącą  z przełomu XIV i XV wieku.

Wat Chedi Luang

Świątynia położona centralnie na planie miasta symbolizuje  wieżę do nieba a dodatkowo w tradycji tajskiej jest miejscem – filarem miasta, symbolem obrzędów płodności. W języku starożytnych mnichów buddyjskich ceremonia nazywana Inthakhin odbywała się co roku  w 6-tym miesiącu księżycowym przez siedem bezksiężycowych dni . Rytuały  zapewniały jedność  społeczeństwa, dawały ochronę od oblężenia przed najeźdźcami,  deszcz we właściwym czasie,  płodność i obfite plony. Obecnie na przełomie maja i czerwca odbywa się Inthakhin Festival na który przybywają tysiące rolników i turyści.
Pary mitycznych węży wodnych Naga strzegą po każdej z czterech stron podstawy chedi schodów prowadzących do umieszczonych w górnej części statuetek Buddy.

Węże Naga strażnicy Chedi

Pierwotnie w 1391 roku  VIII-my władca z dynastii Mengrai,  król Saen Muang Ma rozpoczął budowę obiektu na miejsce pochówku prochów ojca Ku Na. Rozbudowywany przez lata relikwiarz osiągnął 84 m wysokości i 43 m szerokości i stał się na setki lat najwyższym obiektem Chiang Mai. W 1475  król Tilokaraj umieścił tutaj Szmaragdowego Buddę najważniejszy skarb kultury Tajlandii /obecnie znajduje się w Wat Phra Kaew w Bangkoku/. Odbudowę zniszczonej przez trzęsienie ziemi w 1545 roku górnej części rozpoczęto dopiero w 1991 roku, jak widać prace trwają do dzisiaj…

Przy wejściu rośnie potężne drzewo Dipterocarp  uważane za jednego ze strażników, obrońców miasta. Drzewo zamieszkuje opiekuńczy duszek, wszechwiedzącego mędrca Prueksa Thevada. Tajowie wierzą legendzie, przepowiadającej wielką katastrofę w chwili upadku tego drzewa.

Drzewo Dipterocarp

Doszedłem do miejsca gdzie poczułem że coś nas łączy… Oh Budda!

Budda BMI40